VASTGELOPEN
Bij deze foto hoord een leuk verhaal. Met de oude schipper (Wammes Moerman) waren we een van de eerste keren naar de mariniers in Aruba geweest. De schipper had dagen onder water gelegen om ruimte te maken zodat wij met ons "waggelend huis" het smalle water tussen het vaste land van Aruba en het rif voor Savaneta konden bevaren. De moeilijkste plaatsen had hij gemarkeerd met "boeien" van lege plastic vaten. Met die schipper waren we zo al diverse keren veilig achter de kazerne van Aruba geweest. Maar........toen kwam schipper van den Bergh en nam het bevel over, kennelijk is er iets mis gegaan bij de overdracht. Het boeitje aan de ingang van het rif moest je aan BB houden, de schipper wilde het toch over SB proberen. Ik (Bert) heb nog geprobeerd hem hier van af te houden maar welke schipper gelooft nou een machinist. Het resultaat was dat we keurig vast kwamen te zitten, géén beweging meer in te krijgen. Wel een heleboel gezeik met de koelwaterpompjes van de generator. Dit waren van die pompjes met concentrisch geplaatste rubber flapjes in het pomphuis. Deze werken fantastisch tot je er zand mee gaat verpompen, dat houden ze maar heel even vol. Als je schip met z'n buik op de bodem ligt gaan ze dus gretig zandhappen, volop werk voor de stokers dus. Later zijn we weer los getrokken door een ander bootje (bovenstaande foto) en hebben onze weg zonder verdere problemen vervolgd. De persoon rechts op de foto is kwartiermeester van de Geest , de ander weet ik niet.
Oefening met mariniers, vermoedelijk bij Aruba.
Oefening met mariniers.
Als we bij de mariniers op Savaneta lagen mochten we op de kazerne slapen. Omdat we overdag on natuurlijk de pleuris hadden gewerkt waren we 's avonds nogal dorstig. Het vervelende van drinken is dat wat er in gaat er ook weer uit moet. 's Nachts moest iemand dus even met de hond uit, maar ja een vreemde kazerne en alles donker, dus waarom niet even om de hoek tegen de barak aan wateren. Alleen erg jammer dat het niet donker genoeg was, onze man is betrapt tijdens deze criminele daad. Je kunt je vast wel voorstellen dat dit op een marinierskazerne niet als "well done" wordt opgevat. De volgende dag hadden we nogal wat vertraging omdat die mariniers natuurlijk wilde weten wie dat gedaan had. Begrijpelijk maar als je niet eens meer weet waar je de vorige avond geweest ben, kun je je zeker niet meer herinneren dat je even je bedje uit ben geweest. Gelukkig liep het met een sisser af, we moesten beloven ons de volgende keer beter te gedragen. Natuurlijk hebben we beloofd dat we dat van plan waren, net zoals de volgende avond vroeg naar bed, na een zware nacht ;-)