Bij Bert borrelde nog een liedje op uit die tijd, hier de tekst om de herinneringen weer wat op te schudden.

"CURAÇAO"

Curaçao,'k heb jou zo menigmaal bekeken.

En al jou loze streken die stane mij niet aan.

En al jou loze streken die stane mij niet aan.

Daarom ga ik vertrekken naar het land waar ik kom vandaan.

'k Kwam laatst met haast al door 't Heerenstraatje.

Men sprak: "Mijn lieve maatje, kom zet u hier maar neer.

En drink met ons een glaasje en rook een pijp tabak.

Met al die loze streken raakt het geld maar uit je zak".

Een zoen kan doen de hele nacht te blijven.

Dan hoort men niet 't kijven van onze officier.

Zo raken wij aan 't dwalen zo dronken als een zwijn.

Het schip ligt voor de palen maar aan boord moeten we zijn.

Maak los de tros, de voor en achter touwen.

Wij zijn niet meer te houwen, wij gaan naar Holland toe.

Waar is het beter leven dan bij je eigen vrouw.

Vervloekt zijn alle hoeren van het eiland Curaçao.  

De bovenstaande tekst is natuurlijk een verzinsel, zover ik weet heeft iedereen die naar de "West" ging veel geleerd en zich voorbeeldig gedragen.

Hier onder de gezongen versie waar de laatste regel gekuist is;