In de zoektocht naar de geschiedenis van de KLEP kwam ik terecht bij de (niet meer bestaande) Arnhemsche Scheepsbouw Maatschappij NV. Daar is de KAIS van stapel gelopen.
Van de SHSA (Stichting Historische Schepen Arnhem) kreeg ik een aantal foto's van de bouw van de KAIS.
De foto's zijn gemaakt door voormalig werknemers, Okki van der Minnen en Geert Visser, van de ASM.
Bergingsvaartuig KAIS, kort voor de te water lating.
De KAIS te water, nog zonder klep. De rechtse vlag met logo van de ASM.
De klep gemonteerd en het schip geschildert.
Mooi zicht op het achterdek.
Eén van de boegsectie'svoor de plaatsing.
Een asbak van de ASM die ik al jaren in mijn bezit heb.
De ASM werf waar de KAIS gebouwd is.
Kopie van de originele bouwtekening.
Mailtje van Wim Baljet die de KAIS als kind mee maakte.
Ben overigens in 2002 en 2004 terug naar huis gegaan. De eerste keer met mijn vrouw en de 2de keer met mijn oudste zoon. Wat waren dat emotionele trips, zeker omdat er toen nog zo veel was overgebleven.
Met vriendelijke groet,
Wim Baljet
Hier onder een mailtje wat ik kreeg op 27-02-2011 van Wim Baljet.
Ben al een tijd op zoek geweest naar de Kais. Ben blij dat ik hem nu eindelijk heb gevonden.
Ik heb met plezier haar geschiedenis gelezen. Ik heb haar alleen maar als de Kais gekend. Ik was als kleine [Shell] jongen van 1951 t/m 1960 woonzaam op Sorong. Op ongeveer mijn 9de jaar mocht ik een keer in de augustus vakantie mee op een tocht naar Klamono. Daarvoor hebben we eenhalf boorplatform afgeleverd op een of andere kali in dezelfde omgeving. Voor een jongen van 9 was dit natuurlijk een groot avontuur. Zeker toen we met de kapitein [water is voor de kikkers, je drinkt maar iets fris uit een flesje] en een paar bemanningsleden met een kleine alu boot met buitenboordmotor op krokodillen- en wilde varkensjacht gingen. Kan me de angst nog als de dag van gisteren herinneren.
’s Avonds gingen we al vroeg voor anker. Op zo’n kali varen is niet makkelijk en drijft nogal wat rotzooi [hele boomstammen] zicht- en onzichtbaar rond. Als tijdverdrijf in de vroege avond werd er soms lukraak op de hordes vliegende honden geschoten.
Fijne en spannende tijd gehad. Was daarna altijd welkom op de Kais.
Bedankt dat je het verhaal [en ook de andere verhalen] en foto’s op het web heb gezet. Ik heb er van genoten en je gelijk in mijn favorieten gezet voor je eventuele volgende verhalen/foto’s.
Heb nog even naar de filmpjes gekeken. Op het eerste filmpje op 6.18 is het water pal tegenover ons huis aan de zeeweg.
Mariniers hebben een rode draad door tot voor kort in mijn leven gehad. Op die plek hebben ze mij [op niet zachte hand] leren zwemmen.
Als mijn ouders verplichtingen hadden [mijn vader was apotheker bij de nngpm en voorzitter en scheidrechter bij de voetbalbond van Sorong] waren er altijd mariniers die op Willempie moesten oppassen. Ik was ook altijd [zeker op woensdagen!!] te vinden op een van de marine schepen als ze binnen waren.
In het begin zag ik ook een auto rondrijden die leek op mijn vaders auto, een ford 12m met wereldbol.[de enige 12m].
